مفهوم زمان، وضع طبیعی، قرارداد در زیست -جهان فضای مجازی

مقولۀ  «زمان» در فضای مجازی به تعبیر ویتگنشتاین مانند «مفاهیم خوشه‌ای» عمل می‌کند، به این معنا که هستۀ مرکزی ثابتی ندارد، ولی محل تلاقی مفاهیم متعددی قرار می‌گیرد. فضای مجازی با نوعی تکوین و تجدیدی در وضعیت استاتیک انسان ذیل دوگانگی 0-1 تا بی‌نهایت «محل بودن ما» را مشخص می‌کند. پرسشی که در این بحث مطرح می‌شود عبارت است از اینکه این بودن در زمان چگونه خود را در شبکۀ ذهن کاربر باز می‌یابد؟ پاسخ به این پرسش را با درنظر گرفتن این مسئله درنظر می‌گیریم که معیار خود را  فرایند پا گرفتن ساختارهای نوین می‌یابیم. فیلسوفان به این زمان می‌گویند زمان اعتباری. این زمان اعتباری ایجادکنندۀ یک زمانه است. زمان در قالب سه مفهوم زمان لحظه‌ای- جریان زمان و زمان تجاری در این نوشتار مورد بحث قرار می‌گیرد و سرنمون بحث مزبور در خصوص مفهوم وضع طبیعی در فضای مجازی است. مفهوم وضع طبیعی در زمانه و زیست- جهان فضای مجازی مولد نوعی قرارداد نیز است که در نهایت انسان جدیدی را خلق می‌کند.